Anekdot 2 :

 

Malta yurdundakileriz. Yurt, her katı üçer odalı bir daireden oluşan, dört katlı apartman. Yerleştirme ise, üçüncü kattan aşağıya doğru ve odalar şeklinde. Ancak yaşı ve sınıfı büyük olanlar üst katlarda. Her  kattaki dairenin salonu büyük bir hol şeklinde. Odaların bu hole açılan kapıları da buzlu cam olduğu için odalardaki sesler duyulabildiği gibi içerideki hareketlerin de gölge ve silüetleri  dışarıdan gözlenebilir durumda. Dördüncü kat ise kahvaltı salonu. Ders çalışma ise akşam ve gece odalarda ve yataklara oturularak veya uzanarak yapılmakta. Hal böyle olunca ''geyik muhabbeti yapmak üzere '' bazı odalarda toplananların (ki bunların ekserisi ilk sınıflarda olanlar) çıkardıkları gürültüler, odalarında çalışan biz üst sınıflardakileri rahatsız etmekte idi. Buna bir süre ben ve oda komşularım katlanmaya gayret ettikse de bu durumun devamlı hale gelmesi üzerine ikazda bulunma ihtiyacı doğdu. Fakat bu lüzumu kimin üstlenmesinin uygun olacağı düşünülmeye  başlanınca , kimisinin açık beyanı , kimisinin de iması sonucunda ve muhtemelen hukuk fakülteli olduğum da dikkate alınarak iş bana havale edildi. Yükümlendiğim ikaz görevi icabı bir kaç kere odalardaki toplantıları basar gibi yaparak kendilerine ( babalarının onları okuyup adam olmaları için gönderdiğini ,  okudukları fakültelerin çok zor olduğunu ; belge alıp tahsillerini terk eden birçok arkadaşımızın ve ağabeyimizin olduğunu , kaybedeceklerini ise telâfi  edemeyeceklerini , aramızda her branştan ağabeylerinin bulunmakta olması ile onlardan ve benden her an yardım alabileceklerini vs. ) söyledim. Bu ikazlarımın etkili olmadığını  görünce ,  bunu sık sık tekrarlamaya başladım. Ancak tavırlarının yine de değişmediğini görünce bu kez biraz sert bir tavırla '' böyle devam ederseniz Sizi pataklarım ve babalarınıza da neden patakladığımı mektupla bildiririm ki bir de sizi babalarınız pataklar '' dedim. Buna rağmen durumda bir değişiklik olmadı.

Yine bir gün geceleyin yurda gelip ,  katıma çıkarken , geç saat olduğu halde , bir odada toplanmış ve 'aynı muhabbeti yapmakta 'olduklarını görünce , aniden ve bir hışım ile kapılarını açıp içeri girdiğimde , içlerinden birinin ''babaaaa...'' diye boğuk bir ses çıkardığını , sapsarı kesilerek bayılacak hâle geldiğini , halk arasında ,dili boğazına aktı diye ifade olunan bir durumda olduğunu gördüm. Ve hemen müdahale ederek kendisini biraz sarsaladım. Kendine biraz geldikten sonra durumu anlamaya çalışır bir tavır takınıp, diğerlerinden, işaretle açıklama istedim. Çocuklardan biri dili boğazına kaçtığı için fenalaşan ve yavaş yavaş kendine gelmeye başlayan arkadaşına dönüp '' hani lan ? Baba Kâmil'in bir dahaki müdahalesine gereken karşılığı vereceğini söylüyor ve hele gelsin ben ona gösteririm; kim ulan O; ben babamdan bile korkan adam değilim diyordun '' diye sordu.Cevap alamayınca , açıklamayı kendisi yaptı ve bana bir süre önce kendi aralarında koydukları lakabımla hitap ederek

 “ Baba Kâmil, sen içeri girmeden önce ,seninle ilgili konu açılmış senden konuşuyorduk, ve seninle ilgilim olarak atıp tutuyor , babasından korkmadığını senden mi korkacağını falan, böbürlenerek söylüyordu ki  o arada  aniden girdin  ve duydukların  nedeni ile kendisini pataklıyacağını sandığı için bu duruma düştü “ diye izahatta bulundu. Bu suretle de kardeşimizin bu duruma düşmesinin ,  benim bir süre onları dışarıda dinleyip , duyduklarımın etkisi ile içeriye O'nu pataklamak üzere girdiğimi sanmasından ileri geldiğini anlamış olduk. Bu hadiseden sonra toplantılarının birinde konuyu tekrar müzakere etmişler. Bu kez arkadaşlarının içine düştüğü durumu grup olarak hazmedemiyeceklerini  ve bunun karşılıksız bırakılmaması gerektiğini  kararlaştırıp ,  intikam planı hazırlamışlar. İçlerinden en sıska ve en tıfılını yem olarak seçip ,   tertibat  almışlar. Akabinde bir gündüz merdivenlerden yukarı çıkarken ,  bana saygıda hiç kusur etmeyen çocuklardan biri bana omuz vurup , saygısızca bir laf etti. Umursamayıp devam etmek istedimse de sataşmasını sürdürünce “defol git” dedim.

Ama bu kez bana meydan okuyarak bahçeye gel de gününü göstereyim dedi. Yine de kenarından geçip gitmek istemse de yolumu tıkayıp davetini  tekrarlayınca , merdivenlerde yapacağım bir hareketin çok ağır sonuçları olabileceğini düşünerek ve biraz da zaman kazanıp müdahale edecek birisini de işin içine katma imkanını elde etme amacı ile giriş kat arka bahçeye ve oradaki su dolu havuza yavaş yavaş gittim. Oraya kadar olayı hiç kimse görmemiş iken , oraya vardığımda bir kısmı arkamdan gerek , bir kısmı da bahçedeki yerlerinden çıkarak etrafımda halka oluşturdular ve ARAP ÇOCUĞU lakaplı o çocuğa '' hadi lan !! at onu havuza '' dediler. Tabii ki pijamalı olan O çocuğun beni havuza atmasının mümkün olamayacağını  bildikleri için Onunla birlikte hepsi üzerime çullanıp takım elbiselerime beni ve o sırada iyice kavramış olduğum için  elimden kurtulamayan pijamalı O çocuğu  birlikte havuza attılar. Ben tabii ki  bunun , bana karşı bir komplo/şaka olduğunu derhal anlayıp , hepisini  kucakladım. Fakat bütün bu gelişmeler çok ama çok iyi sonuçlar verdi. Ders yılı ortasına doğru '' geyik muhabbetleri '' ve gürültü azaldı. Bir sonraki anektod da anlatacağım üzere yurttaki alt sınıftakilerin başarısı da üst sınıflardakilerinin seviyesine erişti. Bu dönemde akranlarım olan arkadaşlarımın da zımni   muvafakati , yönetici kadronun da bundan hoşnut olması ile yurdumuzun o dönemdeki (gayrı resmi başkanlığı )görevini bana ifa ettirdiler. Şimdi bütün bunları ve bunları birlikte yaşadığım kardeşlerimi hasret ve muhabbetle yad ediyorum...